با تلاش و پیگیری سه ساله کارشناسان اموال و املاک استان کرمان 10973 مترمربع از املاک بنیاد مستضعفان در شهر کرمان به ارزش تقریبی ۵۵ میلیارد تومان تثبیت مالکیت شد.
به گزارش روابط عمومی دفتر نمایندگی اموال واملاک استان کرمان : ملک مذبور به پلاک ثبتی یک فرعی از 2841-اصلی بخش 3 کرمان واقع در شهر کرمان از اموال "شرکت چاپ آرشام" بوده که در سنوات گذشته یک بنیاد فرهنگی با مراجعه به مبادی ذیربط در یک اشتباه اداری سند مالکیت ملک موصوف را به نام خود اخذ کرده بود.
بنابراین گزارش : با پیگیرهای مستمر به عمل آمده توسط کارشناسان اموال و املاک استان کرمان طی حکم صادره از محاکم حقوقی استان کرمان رای بر ابطال سند مالکیت بنیاد فرهنگی مذبور داده شد ودر پی اخذ حکم ، سند مالکیت تک برگ آن به صورت ششدانگ به مساحت 10973 مترمربع به نام بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی صادر شد.
این گزارش می افزاید : ملک موصوف به ارزش تقریبی ۵۵ میلیارد تومان متعلق به محکوم بنیاد مستضعفان بنیاد فرهنگی آرشام بوده
که مدیرعامل این بنیاد "صدیقه رفیق" همسر آرشام ساواک بوده که" شرکت چاپ آرشام کرمان" را در سال ۱۳۲۹ به شماره ثبت ۳۲۹ با هدف تولید محصولات چاپی و تأمین نیازهای بازار داخلی و خارجی تأسیس کرده است.
حاشیه تاریخی خبر فوق :
محمد علی درخشی معروف به آرشام که بود که املاک او مصادره شد؟
محمدعلی درخشی علاف، معروف به آرشام فرزند غلامرضا در سال 1300ش در مشهد به دنیا آمد و دوره‌ی ابتدایی را در دبیرستان احمد و علمیه و متوسطه را در دبیرستان هدایت این شهر به پایان رساند.وی در سال 1318 وارد خدمت نظام شد و به عنوان افسر امور مرزبانی رکن 2 ستاد لشکر 8، فرمانده دسته‌ی سوار، و .... و افسر اطلاعاتی رکن 2 به کار اشتغال داشت. وی از سال 1340 وارد ساواک شد.
آرشام در ساواک به عنوان رئیس ساواک فارس، کرمان، خراسان و سیستان و بلوچستان به حکومت پهلوی خدمت کرد و بارها به دلیل جنایت‌هایش در قبال انقلابیون مسلمان مورد تشویق محمدرضا پهلوی قرار گرفت. وی برای رسیدن به این پست حاضر به انجام هر جنایتی بود. محمدعلی آرشام با اینتلیجنس سرویس رابطه‌ای نزدیک داشت و از جانب آنان حمایت می‌شد. وی فردی فریب‌کار بود و تظاهر به خیرخواهی می‌کرد؛ تأسیس بنیاد آرشام به همین منظور بود که خود و زنش "صدیقه رفیق " مدیر عامل آن بودند.
پس از تأسیس ساواک، نخستین ساواک استانی که تأسیس شد در خراسان بود. آرشام در دی ماه 1335 به عنوان اولین رئیس ساواک خراسان منصوب شد و به مدت 5 سال در این ساواک نقش حساسی به عهده داشت. در این زمان زمینه‌های نارضایتی و عصیان در عشایر جنوب احساس شد و آرشام به عنوان یکی از زبده‌ترین عوامل MI-6 در ساواک، در شهریور 1340 رئیس ساواک فارس و بنادر گردید و تا آذر 1341 در این سمت بود. طبق گزارش، فعالیت‌های آرشام در جنوب در سه محور بود: اول، مقابله با فعالیت نیروهای ضد رژیم در دانشگاه شیراز؛ دوم، تشکیل شبکه‌های اطلاعاتی در میان عشایر و گردآوری اطلاعات و تهیه گزارشی جامع از اوضاع فارس، سومین محورِ فعالیت‌های آرشام در جنوب، تأسیس «انجمن دوستی ایرانیان با شیخ‌نشین‌ها» در فارس بود که پوشش فعالیت‌های برون مرزی ساواک، در واقع MI-6، با شیخ‌نشین‌های خلیج فارس به شمار می‌رفت.
گزارش مشروح فوق به شماره 9027/دف 8 مورخ 22 /5 /1341 به مرکز ارسال شد و نقش اساسی در پی‌ریزی اقدامات بعدی در سرکوب عشایر داشت. آرشام در آذر 1341 ساواک فارس و بنادر را به سرهنگ مسعود حریری تحویل داد و در مرکز (اداره کل یکم ساواک) به کار پرداخت. او پس از طی دوره‌ی ویژه اطلاعاتی در آمریکا (سیا)، در 19 /2 /1342 رئیس ساواک سیستان و بلوچستان شد و در تاریخ 9 /6 /1345 ریاست ساواک کرمان را به دست گرفت.
آرشام در کرمان، به سرعت به چهره مخوف استان بدل شد و سایر قدرت‌های منطقه را تحت‌الشعاع حضور خود قرار داد؛ به نحوی که به تأسیس «دانشسرای عالی فنی آرشام» دست زد. او در سال‌های 1350ـ 1357 نقش کم‌نظیری در سرکوب حرکت‌های انقلابی در منطقه فوق ایفا نمود. با اوج‌گیری انقلاب اسلامی ایران، آرشام طرّاح و مبتکر اقدامات وحشیانه و قساوت بار در سرکوب انقلاب بود و به ویژه در حادثه خونین مسجد جامع کرمان (24 مهر 1357) نقش اصلی را داشت. در نتیجه حسین نجفی وزیر دادگستری دولت ازهاری برای حفظ «مصلحت» ساواک و آرشام، محترمانه برکناری او را به سپهبد ناصر مقدم توصیه نمود و آرشام در اواخر آذر 1357 برکنار شد.
اسناد ساواک حکایت از آن دارد که حمله به مسجد جامع کرمان قبلاً از طرف کمیسیونی مرکب از رؤسای شهربانی، ژاندارمری، ساواک و معاون استانداری طرح‌ریزی شده بود و با ریاست آرشام، رئیس‌ساواک کرمان، که عامل اقدامات وحشیانه و قساوت‌بار بود، انجام گرفت
از این پس بود که شعار «مسجد کرمان را، خلق مسلمان را، کتاب قرآن را، شاه به آتش کشید» در جریان نهضت امام مطرح شد و در تظاهرات شهرهای مختلف در فریادها و بر پلاکاردهای مردم نقش بست. گفته می‌شود وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی از کشور گریخت اما پس از چندی به ایران بازگشت و در بیمارستانی در تهران درگذشت.